ПРОЕКТ ДЕТАЛИ

Сместена во Југоисточна Европа, Преспа формира единствен триграничен басен на висока надморска височина што го делат Албанија, Грција и Северна Македонија. Сливот зафаќа вкупна површина од 1 519 km2 и опфаќа две меѓусебно поврзани тектонски езера – Големо и Мала Преспа – и нивните околни планини. Сепак, неодржливите човечки практики во сливот доведуваат до влошување на природните ресурси. Главните закани за екосистемот вклучуваат: загадување на водата и почвата, уништување на шумите, ерозија на почвата, исцрпување на резервите на риби и губење на биолошката разновидност (TDA, 2009). Имајќи предвид дека главниот предизвик во заштитата на животната средина во сливот на Преспанското Езеро се вештачките инпути за загадувањето на водите во езерото, во изминатиот период проектите и иницијативите што беа преземени главно беа насочени кон намалување на земјоделските инпути. постигнато преку преминот кон поеколошки методи на одгледување. Овие иницијативи беа поврзани главно со монокултивирањето на гравот во Грција и воведувањето на добри земјоделски практики во производството на јаболка во Република Северна Македонија. Неодржливите практики за управување со земјоделството, рибарството, водите и шумите предизвикуваат стрес врз здравјето на екосистемот на Преспанскиот басен. И покрај тоа што се направени многу проекти и планови за заштита на Преспанското Езеро почнувајќи од програмите и програмите на УНДП од други донатори како ЕУ и Швајцарската агенција за развој, езерото сè уште страда од загадување и еутрофикација. Од другата страна на границата, во Малото Преспанско Езеро се преземени многу малку конкретни мерки за негова заштита. Малото Преспанско Езеро е дел од Националниот парк Преспа (НПП) на албански јазик, се протега на Балканскиот Полуостров до Југоисточна Европа и се дели меѓу Албанија и Грција. Преспанското Езеро, Големото и Малото, се едни од најстарите и највисоките тектонски езера во Европа. Тие се наоѓаат на околу 850 m надморска височина и се опкружени со високи планини над 2000 m. Инвазијата на трска во Мало Преспанско Езеро се јавува поради отстапување на реката Девол кон Мала Преспа Езеро во времето на комунизмот, со цел да се собира вода во текот на зимата и да се користи во текот на летото за наводнување на корчанското поле. Лошиот дизајн и неисправноста на декантацијата доведува до акумулација на алувиони во езерското корито. Со оглед на тоа што водата од Малото Преспанско Езеро се влева во Големото Преспанско Езеро, со што загадувањето го носи и таму, потребно е да се преземат конкретни активности за заштита на двете езера. Проектот е дизајниран да придонесе за заштита на животната средина на сливот на Песпанското Езеро вклучувајќи го големото Преспанско Езеро во општина Ресен и малото Преспанско Езеро во општина Девол. За да се заштити сливот на Преспанското Езеро, потребни се активности за да се придонесе за спречување на негативните ефекти на антропогените процеси врз животната средина, зголемено одржливо користење на природните ресурси и подобра заштита на животната средина. Ова ќе се постигне преку: • Развој на инфраструктурни активности, т.е. изградба на станици за третман на отпадни води (ПСОВ) со канализациски системи на сливот на Преспанското Езеро и воведување на нов онлајн систем за следење на квалитетот на водата. • Активности за подигање на свеста кај населението. • Активности за градење капацитети за управување со отпадни води.